La Paz (op 3660 meter) heeft ons positief verrast. Maar misschien komt datwel doordatwe erg relaxt achterin de Kever van de vriend van Violeta de stad verkenden. Violeta ishet meisje uit La Paz die we ontmoetten tijdens het nieuwjaarsfeest in Sucre en wieElvira moest beloven te bellen eenmaal daar aangekomen (haar telefoonnummer kon Elvira in ieder geval niet kwijtraken; die stond nog dagenlang met koeienletters ophaar arm).La Pazligt prachtig in een vallei tussen hoge bergen, heeft een compact oud stadscentrum enmooie pleinen.Daarbij heeft het jaarlijks de grootste minituurmarkt van Bolivia. Vlak na carnaval kopen mensen wat-je-ook-maar-kan-bedenken in het klein met de hoop dathet ooitwerkelijkheid wordt. Veelal te koop warenbakstenen, klusapparaten en vooral heel veel eten zoals kleine kartonnen verpakkingen rijst, zout, cereals en flesjes bier... Dit geeft wel een mooi beeld van de huidige situatie van het land.

Op 1,5 uur van de hoofdstad ligt de belangrijkste archeologische site van Boilvia, Tiwanacu. Dit was een astrologisch en religieus centrum van de Tiwanacanen en later bewoonden de Inca´s het gebied. Ook was er veel landbouw, waarvoor ze een slim irregatiesysteem hadden. We hebben een mooie dag gehad metveel zon en mooie oude stenen.

Na een voor Violeta emotioneel afscheid, waarvoor ze toestemming van schoolvroeg en zeElvira lama-oorbellen gaf, vertrokken we dan eindelijk met een raar gevoelrichting het Titikaka meer op de grens met Peru. 40% van het meer is van Bolivia, de rest behoort tot het buurland.Via het stadje Copacabana, gelegen aan de zuidkant van het meer, bezochten we het onbewoonde eilandIsla del Sol. Vroeger was diteen ritueeloord voor de Tiwanakanen enlater werd ook deze plekdoor de inca´s (mis)gebruikt voor ondere andere stenigingen.Het was wederom een zonnige dag waardoor we erg genoten van de prachtige uitzichten.

De Peruaanse kant van het meer was totaal anders. We hebben een nachtje geslapen in een ijskoude rieten hut op de floting islands, kleine eilandjes gemaakt van riet door de Uros. Een erg bijzondere ervaring! Gelukkig waren we er niet in de winter want dan komt detemparatuur tot ver onder nul. Vanuit Uros bezochten we het vergelegen eiland Taquile. Dit eiland leek vrij veel op Isla delSol, maarTaquile wordt nog bewoond door een traditionele bevolkingsgroep.Ze droegen prachtige kleding, waren extreem vriendelijk en erg verlegen. Dit vonden webijzonder, want dit eiland schijnt in het hoogseizoen erg toeristisch te zijn.Na een heerlijk visje, een aantal ruinesen het uitdelen van potloden en snoepjes ging de boot helaas al weer terugnaar Puno, waarvanuit we meteen doorreisden naar de 2e stad van Peru genaamd Arequipa.

Liefs Ruud & Elvira