Regen, regen en nogmaals regen was de rode draad van afgelopen week. Hadden we in Bolivia en Argentinie nog weinig last van het regenseizoen, nemen ze het hier in Peru wel een beetje erg serieus. Dat mocht verder de pret niet drukken want we hebben 2 prachtige steden bezocht. Allereerst stond Arequipa op het programma. Deze mooie stad heeft vele prachtige kerken, koloniale huizen en kloosters. Helaas regende het erg veel waardoor de foto´s een beetje tegenvallen, maar we hebben ons hier desondanks goed vermaakt.

Hierna vertrokken we naar Cuzco, bekend als dé hoofdstad van het Inka rijk. Helaas heeft ook hier de regen roet in ons eten gegooid, Machu Picchu is voor minstens 2 maanden gesloten wegens modderstromen en lawines. Met deze informatie in gedachten vertrokken we toch naar Cuzco, want er is vast veel meer te doen dan deze trekpleister dachten we zo.

Dankzij Lenny kwamen we in contact met Jamil & Neto, Peruanen uit Cuzco die net een eigen reisbureautje waren begonnen. Ze hadden voor de volgende dag een tocht gepland met een groepje Nederlanders die in Cuzco Spaans studeren. Dit kwam ons wel goed uit, want deze 3 ruines lagen net iets te ver weg om het met het openbaar vervoer te doen. We hebben deze dag veel geleerd over de Inka cultuur van een geweldige gids (uitgeroepen als beste gids van Peru door de overheid). De dag erna hebben we een paar studenten op sleeptouw genomen tijdens onze eigen georganiseerde excursie naar Pisac waar we nog meer reuines bezochten. Hiernaast hebben we hun ook laten kennismaken met ons favoriete drankje Chicha en het Sapo spel (zie verhalen uit Bolivia red.).

We hebben een geweldige tijd gehad in Cuzco en zitten er over te denken om over 2-4 weken terug te keren om alsnog de Machu Pichu te beklimmen, we hebben de Inka smaak namelijk goed te pakken na het bezoeken van al die indrukwekkende ruines. We zijn net aangekomen in Nazca, een plaatsje in de woestijn dat bekend is geworden door haar Nazca lijnen, die het beste vanuit de lucht zijn te bewonderen. Voor morgen hebben we dan ook een rondvluchtje van 30 minuten gepland. Nu maar hopen dat dit vliegtuigje in de lucht blijft, want net zoals de problemen met Machu Pichu is ook hier vorige week een vliegtuig neergestort waarbij alle toeristen zijn omgekomen (goed voor ons, dan duurt het vast heel lang voordat er weer iets misgaat).

Verder zijn de wegen hier in Peru zo geweldig goed vergeleken met Bolivia dat we hier ons juist onveilig voelen. Bussen rijden met belachelijke snelheden door de bochten, ook omdat ze adverteren met 4 dubbele voorwielen voor betere wegligging, GPRS verbindingen en echt werkende en verplichte veiligheidsgordels. Lees de krantenkoppen maar wat dit tot het gevolg heeft. Ook de reis hiernaar toe ging niet vlekkeloos. Dachten we een keer voor de afwisseling een dure luxe bus te nemen (was tenslote 18 uur rijden), hebben we nog nooit zoveel vertraging en ellende gehad! Door een mooie modderlawine over het strakke wegdek stonden we 5 uur te wachten op noodhulp die de vastgelopen bussen los moest trekken (filmpje 1 & 2). Toch weer een keerzijde van luxe bussen, daar willen ze liever geen krasjes op, dus zit er maar een ding op: wachten, wachten en nog eens wachten... Buiten dat zijn de lokale kinderen die in deze dure bussen zitten ook nog eens rijk en dus verwend, wat inhoudt:de hele nacht huilen, krijsen en schreeuwen om snoepjes waardoor we nu echt helemaal doodop zijn. Geef ons maar de gare oude bussen, daar zijn de kinderen tenminste doodop na een dag werken op het platteland en kunnen wij gewoon lekker slapen...