Na al die dagen chillen op de eilanden van San Blas moesten we helaas weer geloven aan een grote stad. Maar wat voor stad dit keer, Panama! Iedereen kent deze stad natuurlijk van het wereldberoemde kanaal waaraan we vanzelfsprekend een bezoekje hebben gebracht. Logistieker in hart en nieren Ruud keek zijn ogen uit naar al het moois en groots wat voorbij kwam varen. Elvira zat in haar gedachten meer bij de lokale shoppingmall/paradijs Allbrook, dat echt een walhalla vol goedkope en mooie winkels is. Hier hebben we een hele dag kunnen doorbrengen zonder het einde van de mall te bereiken, dus dat zegt nog wel wat!

Hierna moesten we toch echt een keuze gaan maken welke landen we nog wilden bezoeken in de laatste 7 weken van onze reis. We doen liever 2 landen goed, dan alle landen een beetje, dus besloten we een directe bus van Panama city naar El Salvador te pakken. Het aantal uur bussen viel uiteindelijk mee, maar 34 uur inclusief alle (soms bizar strenge) grenscontroles.

Eenmaal aangekomen in de hoofdstad, San Salvador, besloten we een aantal dagen te blijven en dit relatief kleine landje snel te bezoeken. We bezochten wederom een paar koloniale dorpjes met prachtige oude huizen en een gastromomisch festival in het weekend. De mensen waren erg vriendelijk en sinds 6 maanden mogen ze zelfs geen wapens meer op straat dragen, wat duidelijk met straatborden werd aangegeven.

Ook Elvira´s verjaardag viel in El Salvador en ze koos voor een mooie locatie aan een meer. In dit dorp was geen internet of andere vormen van comunicatie, dus ze was erg blij met het lokale simkaartje dat Ruud had gekocht als verrassing. Helaas viel de verbinding soms weg door de omliggende bergen, maar het was toch leuk om even wat stemmen gehoord te hebben.

Het plan was om die feestdag een vulkaan te gaan beklimmen, maar dit liep uiteindelijk uit op 5 uur wachten op bussen en het niet kunnen beklimmen van de vulkaan. El Salvador stond voor ons dus vooral in het teken van wachten op bussen en dat kon niet beter afgesloten worden met nog eens 3 uur wachten op de Pan American highway bij een politiepost op de bus naar Guatemala. Dit kwam eigenlijk wel goed uit, want we moesten toch nog onze was drogen...