Guatemala sloten we af inde mysterieuze jungle van Tikal. De enorme ruines samen met de vele dieren, waaronder brulapen, maakten veel indruk (zie filmpje). Na een door de vele dieren veroorzaakte onrustige nacht in een tent stonden we om 6 uur gaar bij de ingang en hadden we het hele paradijs voor onzelf!

In de bus die ons naar de grens van Belize en Mexico bracht ontmoetten we de Fransman Pascal, de Oostenrijker Marcel en de Brit Chris. Met deze gezellige jongens besloten we verder te reizen naar Bacalar. Dit stadje maakte weinig indruk, vooral de oerlelijke cenote Azul (natuurlijke diepe waterbron),waardoor we sneldoor reisden naar Tulum. HelaaskreegElvira hoge koorts en werd al snel Salmonella vastgesteld. De medicatie sloeg echter niet aan en daarom besloten we na een weeknaar een ziekenhuis te gaan in het lelijke Cancun.Gelukkig was de week in Tulum voorRuud erg aangenaam geweest door de gezellige groep, welke inmiddels was aangevuld met 3Franse meisjes ende Nieuw-Zeelander Duncan.In andere woorden: overdag bakken op het paradijselijke witte strand en ´s avonds het hele hostel wakker houden, tot Elvira´s grote ergenis. Sorry moppie!

Eenmaal in het privéziekenhuis Galeria aangekomen werd daarook al snel Salmonella vastgesteld.Ze raadden Elviraaanzich te laten opnemen zodat ze in de gatenkonden houden of denieuwe medicijnen zouden aanslaan. De koorts liep namelijk al een week hoog op in de avond. Na uren te hebben gewacht op eengarantie van deNederlandse verzekering begon de hel dan eindelijk. Nu weetElviraook eens hoehet is in het ziekenhuis te liggen. Wel kreeg ze een hele leuke verassing net op de dag dat Ruud besloot een uitstapje te maken naar Isla Mujeres, waar de Tulum groep op dat moment verbleef. Ruud was net een uurtje weg toen Pascal en Marcel onverwachts voor haar kamerdeur stonden! Ruud baalde als een gek dat hij hun had gemist maar heeft de Franse dames wel gevonden en gelukkig waren Marcel en Pascal nog in het ziekenhuis toen Ruud terugkwam van het eiland.

Gelukkig bleek na 3 nachten dat de medicijnen aansloegen en mochten we het ziekenhuis verlaten. We reisden af naar het leuke koloniale Valladolid waarvanuit we deCobáruines bezochten. Dit zouden niet-toeristische ruineszijn, helaas bleek het tegendeel waar toen weop hordes Amerikaanse toeristen stuitten die een dagtrip deden vanuit hun resort in Cancun,terwijl we dit oord juist net waren ontvlucht. Zonder schaamte (en meestal slechts in bikini gekleed) deden ze er een uur over om de top van hoogste piramide hijgend te bereiken en vervolgens maar één woord te kunnen uitbrengen: Amaaaazing!!!

Wel konden we na lange tijd weer eens op een fietsje rondrijden (tussen de ruines van Coba)en dat wastoch wel weer Nederlands sentiment, netzoals we net een zelf gebrouwen hutspot-maaltijd naar binnen hebben gewerkt. Smullen geblazen! Niet dat we al terug naar Nederland willen hoor!Balen dat wenog maar 2 weekjes hebben te gaan... Dit betekent datdit één van de laatste updatesop onze site is. Hierbij daarom speciaal voor jullie deze spectaculaire prijsvraag:

Hoeveel uurdenk je dat wij in de afgelopen 8 maanden in de bus hebben doorgebracht?

Degene die het dichtsbij het juiste aantal uren zitontvangt een toepasselijk cadeau!

Dikke kusRuud & Elvira